سفر محمد ایوبی را به همه، به خصوص به فرزند معنوی او صالح تسبیحی تسلیت می گویم. و به خودم که هنوز آن حاشیه نویسی ِ استادانه اش با روان نویس قرمز کنار داستانهای بی سرانجامم را می بینم و آن نقد حرفه ای و تیزش که می توانست از من نویسنده ای کوچک بسازد و من ِ بی خرد، سستی کردم.
* عکس برگرفته از صفحه ی اول پایگاه ادبی هنری خزه است.
۱ نظر:
منم اون فیلمو خیلی دوست دارم
ارسال یک نظر