این روزها به شدت در گیر ِ کارهای پیش از اسباب کشی هستیم. می رقصم میان ِ رنگهای تند و جیغ، می خندیم و یادمان نیست که چند روز ِ دیگر عزادار ِ جا به جا شدن به مثابه ی گور به گور شدن می شویم. خانه ی جدید، خالی و سرشار از رنگ، میزبان تمام دوستانی ست که دنبال ِ فرصتی هستند برای دور هم بودن، خندیدن و ساعتی کوتاه خوش گذراندن.
البته در هیاهوی این جا به جایی، که از تمام اخبار ِ روز دورم نگاه داشته، بیست و دوم بهمن ماه، همه را خواهم دید - سبز - در خیابانهای دود گرفته ی تهران و با هم آواز ِ اتحاد خواهیم خواند.
۲ نظر:
روی وبلاگم که سیاه و سفید وخاکستریه اون جا که نظر دادی نظر که نه جواب اگه بشه گفت یک نقطه کوچیک رنگی شده قرمز و یه کم سبز ... حیفم اومد پاکش کنم اهرچند مربوط به اون پست نمی شه
asbab keshi? koja mirin?
ارسال یک نظر