روزنه ای به روزها - توضیح ِ واضحات

روزنه ای به روزها - یعنی اینجا - پنجره ای رو به من نیست. روزنه ای کوچک است، به اندازه ی یک باریکه ی نور که رد بشود برای دیده شدنم. اینجا و نوشته هایم همه ی من نیستند و من گاهی می پرم لا به لای سطرها و گاهی آنقدر دور میشوم که کسی پیدایم نکند.

از این جور توضیحات خوشم نمی آید اما، اینجا را برای دل خودم می نویسم و دلم به آن چهار - پنج نفری که می دانم می خوانند خوش است.

ضمن ادای احترام با لباس تمام رسمی* به آزادی بیان و آزادی ِ پس از بیان، اعلام می کنم در میان همه ی کلمه های مربوط و نامربوط ِ این روزنه، آنچه پیداست چیزی ست که دوست دارم از من دیده شود نه همه ی من. که من گاهی راوی ِ داستانی می شوم و گاه خاطره ای گنگ و گیج تعریف می کنم.

همین. 

* سمانه! خانومه توی ماه مهر یادته؟؟